TERLAN-a czy TERLAN-u?

Dzień dobry, chciałabym zapytać o odmianę nazwy firmy TERLAN. To jest zbitka wyrazowa dwóch słów TER - łac.terra i LAN ang. (Local Access Net). Jak poprawnie używać nazwy tej firmy w przypadkach? Jadę do TERLAN-u czy jadę do TERLAN-a.

Nazwy własne, w tym nazwy firm, nie mają osobnych wzorców odmiany, w związku z czym w ich odmianie powinniśmy kierować się tymi samymi zasadami, które regulują deklinację rzeczowników pospolitych. Dobrym sposobem jest znalezienie analogii do wyrazu pospolitego. W tym wypadku mamy do czynienia z dopełniaczem nazwy rodzaju męskiego zakończonej na -(a)n. Wśród przykładowych rzeczowników są z jednej strony takie, jak: kompan, ułan, sułtan, a z drugiej – tapczan, turban, chrzan, tuman (kurzu). Pierwsze przybierają w dopełniaczu końcówkę -a, np. kompana, ułana, sułtana, drugie – przeważnie -u, por. chrzanu, tumanu(kurzu), tapczanu (rzadziej: tapczana), turbanu (rzadziej: turbana). Wynika to z zasady, zgodnie z którą rzeczowniki męskie żywotne na ogół mają w tym przypadku końcówkę -a, a m.in. nieżywotne -u (dlatego tuman w odniesieniu do osoby ma w dopełniaczu formę tumana). Zasady wyboru końcówek -a i -u nie są jednak ściśle określone, stąd wiele wahań i wątpliwości, moim zdaniem w pełni uzasadnionych (np. dzban przyjmuje końcówkę -a, por. dzbana). Biorąc jednak pod uwagę naczelną zasadę rządzącą doborem tych dwóch końcówek, a także wyrazy analogiczne, w tym też nazwy własne (por. Orlenu, nie: *Orlena), zalecałabym odmianę z końcówką -u w dopełniaczu, czyli: TERLAN-u.