Jak odmienia się imię Bruno?

Dzień dobry, piszę do Państwa z prośbą o odmianę przez przypadki mojego imienia, którym jest imię Bruno. Nauczycielka, która uczy mnie języka polskiego w mojej szkole twierdzi, że w przypadku: Wołacz, jest "Bruno". Natomiast ja uważam, że powinno być "Brunie". (chodź i tak mam wątpliwości w tej kwestii). Następne pytanie brzmi: Czy forma "Brunon" jest poprawna to znaczy czy w sytuacji oficjalnej powinni mówić do mnie tak (Bruno) czy raczej (Brunon) drugie pytanie jest bardziej z czystej ciekawości, bo nie przeszkadza mi, w jaki sposób do mnie mówią.

To imię należy do najstarszych imion europejskich, jego odmiana jest nieco nietypowa. W formach wszystkich przypadków poza mianownikiem powinniśmy dodawać spółgłoskę „n”. Stąd odmiana: Bruno, Brunona, Brunonowi, Brunona, Brunonem, Brunonie. Interesujący Pana wołacz powinien brzmieć „Brunonie” lub „Bruno”, ponieważ coraz częściej równy jest formie mianownikowej. Tak stanowi norma językowa. W wypowiedziach coraz częściej jednak słyszymy pominięcie „n”. Gdyby szukać analogii wśród innych imion obcego pochodzenia, to Twoje można by porównać do „Giordano”, „Cyrano”, por.:

Giordano – Bruno

Giordana – Bruna

Giordanowi – Brunowi itd.

Zgodnie z tą analogią wołacz tego imienia powinien brzmieć „Bruno!”, jak „Giordano!” i „Cyrano!”

Gdyby pojawiły się jeszcze jakieś wątpliwości dotyczące odmiany, polecam Słownik gramatyczny, w którym można sprawdzić odmianę wielu wyrazów: http://sgjp.pl/leksemy/