Etymologia słowa „perfidny”

Dzień dobry! Proszę o pomoc ze słowem "perfidny". Wiem, że pochodzi od łacińskiego "perfidis" - "wiarołomny". Czy słusznie podejrzewam, że weszło do języka polskiego za sprawą sentencji "Oremus et pro perfidis Judaeis" ("Módlmy się i za Żydów wiarołomnych")? Tłumaczyłoby to zmianę znaczenia na antysemickie skojarzenia "chytry, przebiegły" etc.

Zgodnie z informacją etymologiczną podaną w „Wielkim słowniku języka polskiego” pod red. P. Żmigrodzkiego „perfidny” pochodzi od łac. „perfidus” w znaczeniu: 'celowo (świadomie) nie dotrzymujący wiary, wiarołomny, przeniewierczy, zdradziecki, oszukańczy, podstępny, zdradliwy, przewrotny, nieuczciwy' (por. https://www.wsjp.pl/do_druku.php?id_hasla=16212&id_znaczenia=0). Ani w przytoczonym objaśnieniu łacińskiego słowa, ani w słownikowych definicjach znaczenia przymiotnika „perfidny” nie ma przesłanek do tego, by widzieć w semantyce tego wyrażenia antysemickie skojarzenia (por. np. definicję z „Innego słownika języka polskiego” pod red. M. Bańki: ‘perfidne postępowanie jest przebiegłe i ma komuś zaszkodzić. Słowo używane z dezaprobatą; także o kimś, kto postępuje w taki sposób’, t. II, s. 44). Jest to po prostu słowo wartościujące negatywnie.