Czy wędrówkę... pokonujemy?

Poniższe zdanie zamieściłem w krótkim opisie odnoszącym się do żuków leśnych. Zdanie to otrzymało następujące brzmienie:

Leśne wędrówki pokonują nawigując względem słońca, światła księżyca i Drogi Mlecznej. Mój kolega ze dawnej, szkolnej ławy twierdzi, że wędrówek nie można pokonywać. Jego zdaniem wędrówki można odbywać. A ja teraz zastanawiam się nad tym ponieważ ten tekst został wydrukowany w czasopiśmie branżowym razem z moim zdjęciem przedstawiającym leśnego żuka. Myślałem sobie tak - trasę można odbyć, wyścig można odbyć, wspinaczkę można odbyć, a czy nie można pokonać trasy, wyścig, wspinaczkę, wędrówkę. Sprawa nie daje mi spokoju. Bardzo serdecznie proszę o opinię lub komentarz.

Szanowny Panie,

by móc rzetelnie odpowiedzieć na Pana pytanie, trzeba by sięgnąć do słowników:

– według Wielkiego słownika języka polskiego, pod red. P. Żmigrodzkiego pokonać oznacza 'przebyć jakąś odległość'; możemy więc pokonać skrzyżowanie, trasę, dystans, kilometry itd.

– według Słownika języka polskiego PWN wędrówka to 'przemieszczanie się czegoś z miejsca na miejsce, zmiana położenia czegoś'.

Biorąc pod uwagę powyższe, myślę, że połączenie pokonywać wędrówkę nie jest do końca fortunne – i czasownik, i rzeczownik oznaczają w uproszczeniu jakiś rodzaj ruchu, więc raczej bym tego nie łączyła.

Zaproponowane przez Pańskiego kolegę odbyć wędrówkę jest już trochę lepsze, ale w mojej ocenie też nieidealne. O ile w pierwszym przykładzie mieliśmy zgrzyt znaczeniowy, o tyle tutaj widzę zgrzyt stylistyczny (odbyć przynależy raczej do polszczyzny wysokiej, czasownika tego spodziewałabym się więc np. w języku urzędowo-kancelaryjnym lub w jakichś oficjalnych dokumentach, a nie w krótkim tekście o żuczkach leśnych).

Gdybym sama miała dokonać korekty Pańskiego zdania, zdecydowałabym się raczej na wariant: Wędrują po lesie, nawigując... (z obligatoryjnym przecinkiem przed imiesłowem przysłówkowym nawigując).

Łączę pozdrowienia

Katarzyna Witkowska