Pracownik jest „w dyspozycji dyrektora” czy „do dyspozycji dyrektora”?

Szanowni Państwo,

nurtuje mnie problem, który zwrot jest poprawny: pracownik pozostaje do dyspozycji dyrektora czy pozostaje w dyspozycji dyrektora?

Konstrukcje, o którą Pani pyta, jest nieco problematyczna. Utarło się raczej określenie być do dyspozycji, kiedy mówimy o osobie, która ma prawo czymś dysponować. Mamy więc np. do dyspozycji słowniki, kiedy chcemy rozwiać wątpliwości językowe. Może to odnosić się do osób, zwłaszcza do zależności służbowych, jak w Pani pytaniu. Z kolei zwrot być w dyspozycji najczęściej stosuje się w sytuacjach, gdy dysponującym nie jest jakaś osoba, lecz raczej instytucja, tak jak w przykładach: środki są w dyspozycji samorządu czy sprzęt będący w dyspozycji oddziału wymaga naprawy. Konkludując, sugerowałbym raczej pierwszą formę, choć różnice są między nimi subtelne.